En Kolay Yolu

Söylemek istediklerim boğazımda düğümlenmedi hiç.Düğümlenseydi ve ben boğulsaydım hani o ilk seferdeki gibi...Daha mutlu olurlar mıydı gerçekten yoksa bir tükenişe sebep olmanın hazzıyla ağıtlar mı yakarlardı?

Varolmak düşünmektir Allah'ım.Düşünmek de varolmak biliyorsun ki.Fakat ben düşündükçe tükeniyor,tükendikçe daha da çoğalıyorum sanki.Öyle bir çember işte bendimdeki.Ne azalması azalmak,ne çoğalması çoğalmak...

-Kendimde değilim ben,benden çıktım sanki.Neden bana izin verdin ki?

Kalbim beynime hükmedebilseydi ve ben kendimden gitseydim beni daha çok seveceklerdi.Seveceklerdi biliyorum.Bütün gitmelerim bir mana bulacak ve tüm geri dönüşlerim bir buhran devri...

-Kendine gel kızım ne sen mecnunsun ne de karşındaki...

Boğazımda düğümlenseydi tüm sevgi sözcükleri ve gecenin bir vakti gelen öfke nöbetleri...Beni daha çok seveceklerdi ki aramızda kalsın;ama seni de öyle herkesle konuşmuyorsun diye seviyorlar.

-Bense sopan yok diye seviyorum daha  çok...

Sözüm özüm olsaydı ve özüm sen olsaydın Kaviyy beni daha çok seveceklerdi.Sevecektin biliyorum.Sevecekti.

-Ne ben sende kayboldum,ne de sen beni 40 kapıdan içeri soktun.

Ayaklarım üşüyor Allah'ım.Ellerim daha çok....Alnım parlamıyor artık.Nefesim is kokuyor.Hep sana atmakta ilk defa ısrarcı değil kalbim,başka dertlere giriftar oldu.Farketmedim.Bugün komşusu öldü anneannemin.

-Anneannem çok üzülmüş bugün biliyor musun?Komşusuna değil ama...

Bu kadarı bile yeterince hüzünlü değil mi?

Anneannem diyorum...

Bunu hiç haketmedi...

Anda baru saja membaca artikel yang berkategori dengan judul . Jika kamu suka, janganlike dan bagikan keteman-temanmu ya... By : En Kolay Yolu

Ditulis oleh: blogger 1 -