Bu aralar hepimiz zor günler geçiriyoruz. 2015 yılı benim için ekstra zor geçiyor sanki… Eşimin doğuya gidişi yaklaşık iki buçuk ay oluyor, evimiz-eşyalarımız bir tarafta, biz oğlumla ailemin yanında, hamileliğimin son evreleri ve büyük bir ihtimalle eşim doğumda bile yanımda olamayacak…
Tabi durumu bizden daha kötü olanlar, eşini, yavrusunu bir daha hiç göremeyecekler var. Umarım hepimiz için her şeyin hayırlısı olur yoksa ne söylesem şu süreçte boş kalacağını bildiğimden, susmak en güzeli gibi geliyor…
Neyse ki geçen hafta bir haftalığına da olsa eşim yanımıza gelebildi, yüzümün gülüşü de fotoğrafların güzelliği de ondandır.
